Αν έχετε διαβάσει τις πολύ καλές κριτικές του, καθώς και τον ενθουσιασμό πολλών που το έχουν διαβάσει, θα ήθελα να ξέρετε πως έχουν δίκιο.

Καθόλου τυχαίος τίτλος, πολύ ωραία η συνεργασία των τεσσάρων αυτών συγγραφέων και σίγουρα βρίσκεται στη λίστα με τα καλύτερα βιβλία και αστυνομικά που έχω διαβάσει μέχρι στιγμής. Από την αρχή ως το τέλος υπάρχει αγωνία και ενδιαφέρον και μπορώ να πω πως ακόμη και η πλοκή ήταν πρωτότυπη… Δεν έχω ξαναδιαβάσει κάτι παρόμοιο.

Από το πρώτο κεφάλαιο γνωρίζουμε το δολοφόνο που αποκαλείται (Λευκός) Ιππότης. Βασανίζει το θύμα του και οι περιγραφές είναι πολύ σκληρές και αποκρουστικές (γράφει ο Αθανασιάδης). Στη συνέχεια γνωρίζουμε την Αστυνόμο Αΐντα, έναν ιδιαίτερο και δυναμικό άνθρωπο που όσο φτάνουμε στο τέλος της ιστορίας ανακαλύπτουμε και μια άλλη πλευρά της ζωής της (γράφει η Παπαδημητρίου). Μαζί με τον Υπαστυνομο Δωρη (γράφει ο Σίμος)

θα προσπαθήσουν να λύσουν το μυστήριο που υπάρχει πίσω από τις φρικιαστικές δολοφονίες του Ιππότη. Και τέλος, θα δούμε και έναν δημοσιογράφο, το Βαφειάδη, που σκαλίζει πολύ τα πράγματα και χώνει τη μύτη του παντού (γράφει ο Γιαννίσης).

Η συνεργασία των τεσσάρων αυτών συγγραφέων είναι πραγματικά όμορφη και χαίρομαι πολύ που έγινε. Το βιβλίο είναι από τα πιο δυνατά αστυνομικά βιβλία που θα σας προκαλέσουν αγωνία και περιέργεια για το τέλος. Μου άρεσε πάρα πολύ και πολύ θα ήθελα να υπάρξει και δεύτερο βιβλίο! Επίσης λάτρεψα τη γραφή του κ. Αθανασιάδη, έχει ένα μοναδικό τρόπο αφήγησης! (δεν είχα διαβάσει κανένα βιβλίο του).

Αν σας αρέσουν τα αστυνομικά μυθιστορήματα να το τολμήσετε, αξίζει!