Παιδί – Σελίδα 2 – Ανάδειξέ το

Τι να αποφύγετε όταν επισκεφθείτε μια μαμά με νεογέννητο

21 Φεβρουαρίου, 2019/in Παιδί /by anadeixeto

Αν και η γέννηση ενός μωρού είναι δύσκολη και σε κάποιες ιδιάζουσες περιπτώσεις επικίνδυνη, ο πόνος γρήγορα αντικαθίσταται από την ευτυχία που ήρθε με επιτυχία στη ζωή ένα νέο μικρό πλασματάκι.

Τι να αποφύγετε όταν επισκεφθείτε μια μαμά με νεογέννητο

«Το όνομά μου είναι μπέμπα και πριν με επισκεφτείς στο σπίτι θέλω να ξέρεις κάποια πράγματα!»

Οι νέες μητέρες, έχουν ανάγκη απλά να τις εκτιμήσετε πιο πολύ και να καταλάβετε τι πραγματικά περνάνε. Οι ορμόνες είναι λίγο τρελές στις νέες μητέρες, έτσι είναι σημαντικό να κατανοείτε τα συναισθήματα τους. Έτσι, αν έχετε μια φίλη ή μία συγγενή που έχει μόλις γεννήσει ένα νεογέννητο μωρό, τότε θα πρέπει να ρίξετε μια ματιά στις παρακάτω συμβουλές για να σας βοηθήσουν να αποφύγετε τα συνηθισμένα λάθη που γίνονται κατά την επίσκεψη σε μια νέα μαμά.

Εάν επισκέπτεστε μια νέα μαμά να θυμάστε ότι δεν ισχύουν οι συνήθεις κανόνες και εσείς θα πρέπει να αναλάβει τη φροντίδα της, φέρνοντας ένα σπίτι μαγειρεμένο φαγητό ή ο,τιδήποτε άλλο μπορεί να χρειάζεται. Μην περιμένετε μια νέα μαμά να ειναι η «παρέα» που ήταν πριν τη γέννηση του παιδιού της. Δώστε της χρόνο! Αφήστε τη να χαλαρώσει και απλά κρατήστε της συντροφιά.

Δίνοντας σε μια νέα μαμά «συμβουλές» ίσως είναι ένα από τα πιο μεγάλα λάθη που μπορεί να κάνετε. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι την κάνετε να νιώθει περισσότερο εκνευρισμένη και ενοχλημένη. Κρατήστε όλα όσα σκέφτεστε για τον εαυτό σας και μόνο σας και περιμένετε εκείνη να ζητήσει συμβουλές από εσάς αν χρειαστεί, και όταν το κάνετε απλά δώστε την πιο απλή και την πιο σύντομη απάντηση χωρίς να γίνετε κουραστική.

Ακόμη ένα λάθος που πρέπει να αποφεύγεται είναι να υπάρχουν πάρα πολλοί επισκέπτες στο σπίτι, ειδικά όταν η νέα μαμά έχει βιώσει μια πολύ τραυματική εμπειρία της γέννας. Προσπαθήστε να προγραμματίσετε τις επισκέψεις σας, ζητώντας πάντα την άδεια από τη νέα μαμά αλλά και για το πότε μπορείτε να πάτε. Μην ξεχνάτε, τώρα είναι νέα μαμά, κοιμάται και ξυπνάει ανάλογα με το πρόγραμμα του μωρού.

Αποφύγετε τις ερωτήσεις όπως, «Κοιμήθηκες καλά;», «Πώς τα πας;», «Συνήθισες το μωρό;», «Θηλάζεις;». Ελάτε τώρα… ξέρετε ότι δεν κοιμάται. ξέρετε ότι δεν έχει ακόμη συνηθίσει, ξέρετε ότι προσπαθεί να θηλάσει… Αφήστε τη να ανοίξει εκείνη την κουβέντα.

Μην κάθεστε για πολλές ώρες στο σπίτι, μία ώρα ειναι αρκετή για να τη δείτε να πείτε τα νέα σας και να την αφήσετε να χαλαρώσει. Δεν υπάρχει περίπτωση ποτέ να σας πει να φύγετε από διακριτικότητα και από ευγένεια. Οπότε, καλό θα είναι να έχετε εσείς το μυαλό σας στην ώρα.

Αν αποφύγετε αυτά τα λάθη, τότε σίγουρα θα γίνετε ο πιο αγαπητός επισκέπτης που είχε ποτέ.

Πηγή: www.mothersblog.gr

Ραντεβού στις σχολικές αυλές το απόγευμα

6 Φεβρουαρίου, 2019/in Παιδί /by anadeixeto

Πώς θα σου φαινόταν, αν το σχολείο της γειτονιάς σου, παραμένει ανοιχτό και μετά τη λήξη των σχολικών μαθημάτων, λειτουργώντας με έναν διαφορετικό μέχρι τώρα τρόπο; Πώς θα σου φαινόταν το σχολείο σου κατά τις απογευματινές ώρες να μετατρέπεται σε έναν χώρο δημιουργίας, ελεύθερης έκφρασης και γνωριμίας εναλλακτικών εκπαιδευτικών προσεγγίσεων για όλους του κατοίκους της πόλης;

Ήδη, το…δρόμο έχουν ανοίξει τα σχολεία στο δήμο Αθηναίων, τα «Ανοιχτά Σχολεία», που κάθε απόγευμα ανοίγουν διάπλατα τις πόρτες και δίνουν ραντεβού στις αυλές για μαθητές – μικρούς και μεγάλους – που θέλουν να πάρουν μέρος σε μία σειρά από δράσεις.

Την ίδια στιγμή και 6 σχολεία του δήμου Θεσσαλονίκης, ανοίγουν καθημερινά τις πόρτες τους και υποδέχονται με πλούσιο πρόγραμμα δράσεων όλες και όλους τους κατοίκους της πόλης (ανεξαρτήτως ηλικιακής ομάδας, καταγωγής, οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης). Σε κάθε σχολείο, όπως άλλωστε αναφέρει και ανακοίνωση του δήμου της πόλης, πραγματοποιούνται δωρεάν κατά τις απογευματινές ώρες, εργαστήρια, εκπαιδευτικά σεμινάρια αλλά και συναντήσεις της γειτονιάς με στόχο να αναδειχθούν τα σχολεία σε ζωντανούς πυρήνες της γειτονιάς.

Μετά από ανοιχτό κάλεσμα για τη συνδιαμόρφωση του προγράμματος δράσεων, συγκεντρώθηκαν 10 νέες δράσεις από 10 διαφορετικούς φορείς που είναι έτοιμοι να “υιοθετήσουν” τα έξι σχολεία και να συμβάλλουν σε μια καλύτερη γειτονιά με σημείο αναφοράς το σχολείο.

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το ποια σχολεία είναι ενταγμένα στο πρόγραμμα, τις δράσεις και το ωράριο, μπορείτε να επισκεφθείτε την ιστοσελίδα www.openschoolsthess.gr.

Κείμενο: Εύη Σαλτού

Πηγή: www.tanea.gr

Είναι φυσιολογικό που το παιδί μου λέει ψέματα όλη την ώρα;

6 Φεβρουαρίου, 2019/in Παιδί /by anadeixeto

Προκειμένου να αποφύγει μία αρνητική συνέπεια, θα πει ψέματα για κάτι που έκανε.

Ναι, είναι αρκετά συνηθισμένο, ειδικά στις σχολικές ηλικίες. Τα περισσότερα παιδιά δεν είναι ‘καλοί’ ψεύτες και είναι αρκετά προφανές πότε το κάνουν. Σε μικρότερη ηλικία, τα παιδιά νομίζουν ότι γνωρίζετε τα πάντα και είστε ανεξάντλητη πηγή γνώσης. Αργότερα, προσπαθούν να τεστάρουν αν όντως ξέρετε τα πάντα και πού τελειώνει αυτή η γνώση. Ένας άλλος λόγος για τον οποίο λένε ψέματα είναι ο φόβος της τιμωρίας. Προκειμένου να αποφύγει μία αρνητική συνέπεια, θα πει ψέματα για κάτι που έκανε.

Τι μπορεί να κάνει ο γονιός σε αυτήν την περίπτωση; Καταρχάς, να μην του κάνει την ερώτηση που θα οδηγήσει σε ψέμα. Αν το είδατε να σπάει το βάζο μην ρωτάτε αν το έκανε. Πείτε ‘είδα ότι το έσπασες. Ας το μαζέψουμε’. Αλλά και αν δεν το είδατε, πείτε αυτό που θα θέλατε να ξέρετε αντί να το κατηγορείτε.

Όταν το παιδί λέει την αλήθεια, μην ξεχνάτε να του δείχνετε πόσο εκτιμάτε το θάρρος του χωρίς να υποκύπτετε σε χάρες. Όταν πάλι ψεύδεται, μην τιμωρείτε αυστηρά και μην απαιτείτε να ακούσετε την αλήθεια. Απλά εξηγήστε του πώς νιώθετε όταν σας λέει ψέματα. Πείτε ότι περιμένετε να ακούσετε την αλήθεια όπως κάνετε και εσείς με το παιδί. Και καταλήγουμε στο πιο βασικό σημείο. Το παιδί μιμείται τη δική σας στάση, επομένως πρέπει να είστε πάντα ειλικρινής με τον εαυτό σας και τους γύρω σας.

Πηγή: www.tanea.gr

ΤΑ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ Η ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΑΦΗΓΗΣΗΣ. ΤΗΣ ΜΕΝΗΣ ΠΟΥΡΝΗ

30 Ιανουαρίου, 2019/in Παιδί /by anadeixeto

Τον τελευταίο καιρό ασχολούμαι με τα παραμύθια για την εργασία μου. Ανατρέχοντας στις συλλογές των λαϊκών παραμυθιών, διαπίστωσα δύο πράγματα. Το πρώτο είναι πως τα περισσότερα τα γνώριζα μέσα από τα αναγνωστικά του σχολείου και τα ανθολόγια. Οι εκπαιδευτικοί της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης λένε πως τα αναγνωστικά πλέον περιέχουν κείμενα με περισσότερο πραγματιστικό περιεχόμενο και η λογοτεχνία τους λείπει. Ίσως θα έπρεπε να επανεκτιμηθεί η κατάσταση και να ξαναμπούν λογοτεχνικά κείμενα και λαϊκά παραμύθια στα αναγνωστικά. Ανήκω στη γενιά που διδάχτηκε την ελληνική γλώσσαμέσα από λογοτεχνικά κείμενα και δεν θα μπορούσα να φανταστώ διαφορετικά την μαθητική μου ζωή. Το δεύτερο είναι η κακοποίηση που έχει υποστεί η ουσία του λαϊκού παραμυθιού από το σύγχρονο marketing. Οι βασιλοπούλες δεν είναι μόνο πείσμονα κορίτσια που παίρνουν τη ζωή στα χέρια τους, οι πρίγκιπες δεν επαναστατούν και παντρεύονται κοινές θνητές και γενικά δεν είναι απλώς ανέμελες ιστοριούλες με απλοϊκά μηνύματα για να περνά ευχάριστα η ώρα.

Ο Πλάτων σε έναν από τους διαλόγους του διακηρύσσει με θέρμη την ανωτερότητα του προφορικού λόγου έναντι του γραπτού, παρακινούμενος ίσως από την εμπειρία της διδασκαλίας με τους μαθητές του στην Ακαδημία. Ήμουν τελειόφοιτη και υποψήφια για τις εισαγωγικές εξετάσεις όταν διάβασα για πρώτη φορά αυτό το κείμενο και σκέφτηκα: “Μάλλον τα παραλέει!”.

Μεγαλώνοντας άρχισα να βλέπω τα πράγματα διαφορετικά. Θυμήθηκα τις συναρπαστικές διηγήσεις της γιαγιάς μου, τον τρόπο που διάβαζε η χαρισματική φιλόλογος τα λογοτεχνικά κείμενα στο Γυμνάσιο, τις συνεντεύξεις ανθρώπων στην τηλεόραση, απλούς λαϊκούς ανθρώπους να αφηγούνται τη ζωή τους και τις εφημερίδες με ζωντανό λόγο και φυσικά, τα λαϊκά παραμύθια.

Τα σημερινά παιδιά και έφηβοι δεν έχουν την άμεση επαφή με τον προφορικό λόγο που είχαν οι άνθρωποι παλιότερα. Τώρα είναι όλα πιο συγκεκριμένα, καθορισμένα, τεχνητά. Δοκιμάστε να διαβάσετε κάτι στα παιδιά. Τις περισσότερες φορές μάλλον θα σας διακόψουν με την δικαιολογία ότι βαριούνται και πως είναι μια στατική δραστηριότητα δίχως κίνηση.

Ξαναδοκιμάστε με ένα θέμα που τους ενδιαφέρει, πχ μουσική, αθλητισμό. Ίσως υπάρξει καλύτερη ανταπόκριση γιατί τα θέματα αυτά έχουν συνδεθεί στο νου τους με την σύγχρονη ζωή, την καθημερινότητά τους, αυτό που εννοούν ως κίνηση και δραστηριότητα.

Η πραγματικότητα είναι πως η προφορική αφήγηση είναι μια ζωντανή δραστηριότητα από μόνη της. Ένα κομμάτι ανυπόκριτου, άμεσου λόγου που ακολουθεί την καμπύλη της ζωής. Ένα άυλο, αόρατο ερέθισμα που βάζει την φαντασία μας σε κίνηση να δημιουργήσει κόσμους και εικόνες κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσίν μας. Κόσμους και εικόνες τόσο γνήσιους και πρωτότυπους οσο και η δική μας ύπαρξη.

Γι’ αυτό, λοιπόν, διαβάστε και αφηγηθείτε στα παιδιά αλλά και στους μεγάλους! Αφηγηθείτε οτιδήποτε! Παραμύθια, ποίηση, λογοτεχνία, τη ζωή σας. Βάλτε και τα παιδιά να σας αφηγηθούν. Τα λόγια μπορεί να πετούν αλλά μας παίρνουν μαζί τους στο ταξίδι τους.

ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ: ΓΑΛΑΤΕΙΑ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ-ΣΟΥΡΕΛΗ Της Μένης Πουρνή

23 Ιανουαρίου, 2019/in Παιδί /by anadeixeto

ΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ:

ΓΑΛΑΤΕΙΑ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ-ΣΟΥΡΕΛΗ, Της Μένης Πουρνή

Η Γαλάτεια Γρηγοριάδου – Σουρέλη γεννήθηκε το 1930 στην Καβάλα. Υπήρξε μία σπουδαία συγγραφέας της παιδικής λογοτεχνίας που την λάτρεψαν μικροί και μεγάλοι λόγω της αμεσότητας και του απέριττου της γραφής της αλλά και λόγω του πηγαίου και πρόσχαρου χαρακτήρα της. Σχεδόν ως το τέλος της ζωής της, στις 23 Σεπτεμβρίου 2016, δεν έπαυε να προσφέρει με όποιον τρόπο μπορούσε και να βλέπει τα πράγματα με αισιοδοξία.

Με το κείμενό μας αυτό θα προσπαθήσουμε να ρίξουμε μία ματιά στο έργο και την προσφορά της στο χώρο της παιδικής λογοτεχνίας στην οποία συνεισέφερε τα μέγιστα και άλλαξε ριζικά τον τρόπο που την βλέπουν οι κριτικοί και ενήλικοι αναγνώστες με το να αγαπηθούν εξαιρετικά από τα παιδιά τα βιβλία της.

Σπούδασε στη σχολή Kοινωνικών Λειτουργών και στη σχολή δημοσιογραφίας της “Δαμασκού”. Στα νεοελληνικά γράμματα εμφανίστηκε το 1954 με το βιβλίο «Κόκκινη κλωστή δεμένη». Έκτοτε ακολούθησε μία πολύ επιτυχημένη συγγραφική πορεία, κυρίως στην παιδική και εφηβική λογοτεχνία. Ήταν άνθρωπος σεμνός και χαμηλών τόνων, αφοσιωμένη στο γράψιμο και την οικογένειά της.

Όταν εμφανίστηκε στα νεοελληνικά γράμματα κατά τη διάρκεια της μεταπολεμικής περιόδου, η χώρα προσπαθούσε να ανασυγκροτηθεί μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο και τον οδυνηρό εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε. Όλοι δούλευαν πυρετωδώς προς την κατεύθυνση αυτή ενώ τα πάθη ακόμη σιγόβραζαν. Παράλληλα ήδη στην Ευρώπη είχαν ξεκινήσει ανανεωτικές προσπάθειες στον τομέα της παιδείας και της παιδικής λογοτεχνίας (όπου εκεί είχε μεγαλύτερη παράδοση σε σχέση με την Ελλάδα), με σκοπό να μην οδηγηθεί ξανά η ήπειρος σε ολοκληρωτικό πόλεμο. Η εβραϊκής καταγωγής Γερμανίδα JellaLepman ηγείται της προσπάθειας αυτής με την ίδρυση της ΙΒΒΥ. Στην Ελλάδα ανάλογη προσπάθεια πραγματοποιείται με την ίδρυση της Γυναικείας Λογοτεχνικής Συντροφιάς το 1958 και του ελληνικού τμήματος της ΙΒΒΥ το 1969. Η Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη δραστηριοποιήθηκε έντονα ως μέλος και των δύο αυτών οργανισμών. Επίσης υπήρξε μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Η πλούσια δράση της περιελάμβανε από εκδηλώσεις και ομιλίες για το βιβλίο έως επισκέψεις σε σχολεία και κυρίως πολλή εθελοντική εργασία.

Εξέδωσε πολλά βιβλία για παιδιά και νέους, πάνω από 60-ίσως και περισσότερα. Όλα ξεχωρίζουν για την ποιότητα της γραφής τους και την διαπραγμάτευση του θέματος και της υπόθεσης. Τα έργα της κινούνται κυρίως γύρω από τρεις θεματικούς άξονες, την ελληνική ιστορία, τη σύγχρονη ζωή και τα προβλήματά της και την ελληνική παράδοση. Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν τα βιβλία της συγγραφέως που διαπραγματεύονται θέματα παρμένα από την ελληνική ιστορική πραγματικότητα. Επικεντρώνει κυρίως το ενδιαφέρον της περισσότερο σε θέματα της ελληνικής αρχαιότητας και της νεότερης ιστορίας. Ενδεικτικά αναφέρουμε τους τίτλους: Ο μικρός μπουρλοτιέρης, Στις ρίζες της λευτεριάς, Το δαχτυλίδι του αυτοκράτορα, Ρήγας Φεραίος, Καπετάν Κώττας, Μνήμες της Σμύρνης. Στην δεύτερη κατηγορία η συγγραφέας εκφράζει τις αγωνίες και την ανησυχία της για τα μεγάλα προβλήματα της εποχής μας προσεγγίζοντάς τα με ηπιότητα και προοδευτικό πνεύμα χωρίς διδακτισμό. Κυριότερα έργα της σε αυτό το θεματικό άξονα είναι: Παιχνίδι χωρίς κανόνες, Πριν από το τέρμα, Είναι κανείς εδώ;, Τα σκυλιά του αγίου Βερνάρδου, Εμένα με νοιάζει, Τα δώδεκα φεγγάρια. Στην τρίτη κατηγορία, στα εμπνευσμένα από την παράδοση έργα της, βρίσκουμε και τα περίφημα παραμύθια της. Με οδηγό την ελληνική παράδοση, η Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη προετοιμάζει τα ελληνόπουλα για τον αγώνα του αύριο. Εδώ ξεχωρίζουν Ο Αλέξης με το ξύλινο άλογο, Συντροφιά με τον άνεμο, Κατερίνα–για μια θέση στον Παράδεισο, Τρελοβάπορο χωρίς τιμόνι, Φουρφουρής ο κότσυφας, Οι μάγοι της κασέτας, Χορεύοντας στο δάσος, Το φεγγάρι, το γραμματόσημο κι εγώ, Το τσίρκο μαςκαι φυσικά ο περίφημος Σπουργίτης με το κόκκινο γιλέκο.

Συχνά η αξία και η φήμη των έργων της ξεπερνούσε τα όρια των ελληνικών συνόρων εκπροσωπώντας επάξια την ελληνική λογοτεχνία στο εξωτερικό. «Ο σπουργίτης με το κόκκινο γιλέκο» βραβεύεται το 1969 στον Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό του Παιδαγωγικού Iνστιτούτου της Πάδουα. Το 1978 το βιβλίο της «Εμένα με νοιάζει» έλαβε το Τιμητικό Δίπλωμα της Διεθνούς Οργάνωσης Βιβλίων για τη Νεότητα (ΙΒΒΥ) και αναρτήθηκε στον τιμητικό πίνακα του Διεθνούς Βραβείου Άντερσεν. Να σημειωθεί πως είναι το πρώτο ελληνικό παιδικό βιβλίο που αναφέρεται στο οικολογικό ζήτημα. Η Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη το 1991 υπήρξε, επίσης, υποψήφια της χώρας μας για το Διεθνές Βραβείο Αντερσεν.

Φυσικά, δεν έλειψαν και οι διακρίσεις στην Ελλάδα. Το 1964 η Γυναικεία Λογοτεχνική Συντροφιά βραβεύει το βιβλίο της «Ο μικρός μπουρλοτιέρης» και το 1965 το παραμύθι της «Χορεύοντας στο δάσος». Tο 1969, ο Κύκλος του Eλληνικού Παιδικού Bιβλίου τη βραβεύει για το παραμύθι της «O σπουργίτης με το κόκκινο γιλέκο». Tο 1972, ο “Kύκλος” της απονέμει το βραβείο του Δήμου Aθηναίων για το πρωτότυπο μυθιστόρημα- παραμύθι “ο Aλέξης με το ξύλινο άλογο”. Βραβεία έχουν λάβει και τα βιβλία της: “Kώττας”, μυθιστοριοποιημένη βιογραφία του πρώτου Mακεδονομάχου (βραβείο 1970), “Στις ρίζες της λευτερίας” ιστορικές μονογραφίες (βραβείο 1970), “Kαυτές μνήμες από τη Σμύρνη” πρώτο βραβείο EθνικήςEταιρίαςEλλήνων Λογοτεχνών, “Πρίναπ’το τέρμα” βραβείο Xριστιανικών Γραμμάτων (1988), “O μεγάλος αποχαιρετισμός” (1990) πρώτο βραβείο Ένωσης Σμυρναίων. Το 1980, η Ακαδημία Αθηνών, της απένειμε βραβείο για την προσφορά της και το έργο της, στην παιδική και εφηβική λογοτεχνία. Το 2005 τιμήθηκε και από την Εκκλησία της Ελλάδας.

Η Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη ήταν γνωστή για την γνήσια και βαθιά πίστη της στο χριστιανισμό και τη στενή της σχέση με την ελληνική Εκκλησία στην οποία πρόσφερε επίσης πολλά. Με παραίνεση του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας κ. Αναστασίου, που ήταν για χρόνια στην Ελλάδα η ψυχή της Ορθόδοξης ιεραποστολής στην Αφρική και στην Κορέα, επισκέφθηκε τη Μαύρη Ήπειρο. Αποτέλεσμα του ταξιδιού και των εμπειριών της ήταν η έκδοση τριών βιβλίων για την πολύπαθη ήπειρο, τα έσοδα των οποίων δίδονται όλα στην Ιεραποστολή. Συμμετείχε στην συντακτική επιτροπή του περιοδικού “Σαλπίσματα”, που εξέδιδε η Μητρόπολη Νικαίας επί Μητροπολίτου του αείμνηστου Γεωργίου Παυλίδη. Μια σημαντική δραστηριότητα της ήταν και η επί 25 χρόνια συνεχής παρουσία της στα ερτζιανά, μέσα από τον ραδιοφωνικό σταθμό της Πειραϊκής Εκκλησίας, 91,2 FM. το βιβλίο της “Αύριο είναι Κυριακή” μεταφράστηκε στα ρωσικά, με την εκ μέρους της παραχώρηση στο Πατριαρχείο της Μόσχας των συγγραφικών δικαιωμάτων του βιβλίου της και ήδη η πρώτη του έκδοση, με 18.000 αντίτυπα, έχει εξαντληθεί. Για την προσφορά της αυτή έλαβε την ευλογία και τις ευχαριστίες του Πατριάρχου Μόσχας κ. Κυρίλλου.

Η Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη, μία σπουδαία συγγραφέας, ένας υπέροχος άνθρωπος, μία μοναδική ομιλήτρια και παιδαγωγός μέσα από τα βιβλία της, που έφυγε από τη ζωή χθες, αφήνοντας μας μία αξεπέραστη κληρονομιά που νικάει το χρόνο, θα μας συντροφεύει πάντα με τις ιστορίες και τα παραμύθια της αλλά και ως πρότυπο ανθρώπου.

Κυριότερα έργα της:

Ο μικρός μπουρλοτιέρης (Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1989)

Ο Αλέξης με το ξύλινο άλογο (Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, 1989)

Το δαχτυλίδι του αυτοκράτορα (Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, 1992)

Ρήγας Φεραίος (Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος, 1992)

Φουρφουρής ο κότσυφας (Εκδόσεις Πατάκη, 1995)

Τα σκυλιά του Αγίου Βερνάρδου (Εκδόσεις Πατάκη, 1995)

Αθάνατη ιδέα (Συλλογικό έργο, Άγκυρα, 1996)

Εμένα με νοιάζει (Εκδόσεις Πατάκη, 1996)

Ο αγέρας παίζει φλογέρα (Εκδόσεις Πατάκη, 1996)

Οι μάγοι της κασέτας (Άγκυρα, 1996)

Πριν από το τέρμα (Εκδόσεις Πατάκη, 1996)

Στο γαλαξία της ενωμένης Ευρώπης (Συλλογικό έργο, Άγκυρα, 1996)

Συντροφιά με τον άνεμο (Εκδόσεις Πατάκη, 1996)

Χορεύοντας στο δάσος (Εκδόσεις Πατάκη, 1997)

Τρελοβάπορο χωρίς τιμόνι (Εκδόσεις Πατάκη, 1998)

Σκύλος με σπίτι (Εκδόσεις Πατάκη, 1998)

Κατερίνα (Εκδόσεις Πατάκη, 1999)

Καπετάν-Κώττας (Ψυχογιός, 1999)

Ο μεγάλος αποχαιρετισμός (Ψυχογιός, 2000)

Το φεγγάρι, το γραμματόσημο κι εγώ (Εκδόσεις Πατάκη, 2001)

Τέλος δεν έχει η αγάπη (Εκδόσεις Πατάκη, 2001)

Ο σπουργίτης με το κόκκινο γιλέκο (Ψυχογιός, 2001)

Ντο-ρε-μι κι ένα σκυλί (Ψυχογιός, 2001)

Τα δώδεκα φεγγάρια (Εκδόσεις Πατάκη, 2002)

Αθάνατο Ολυμπιακό Πνεύμα (Συλλογικό έργο, Ψυχογιός, 2003)

Στις ρίζες της λευτεριάς (Εκδόσεις Πατάκη, 2004)

Μιλήστε μου για τα Χριστούγεννα (Ψυχογιός, 2005)

Κομπιουτεράκι αγάπη μου (Ψυχογιός, 2005)

Αν κατάλαβες… τρελά πράγματα (Εκδόσεις Πατάκη, 2006)

Τα παραμύθια της Γαλάτειας (Ψυχογιός, 2007)

Σόλων και Κροίσος (Εκδόσεις Πατάκη, 2007)

Ιστορίες της μιας νύχτας (Εκδόσεις Πατάκη, 2007)

Από τον Άργο στη Λάικα (Εκδόσεις Πατάκη, 2007)

Οι μύθοι του Λα Φοντέν (Ψυχογιός, 2008)

Δωσ’ μου το χέρι σου (Εκδόσεις Πατάκη, 2010)

Μιά ευχή στον ουρανό (Ψυχογιός, 2011)

Ελάτε να διαβάσουμε παραμύθια (Ψυχογιός, 2012)

Αγκαλιά με παραμύθια (Ψυχογιός, 2013)

Δρόμο παίρνω…δρόμο αφήνω (Πατάκης, 2015)

Σήμερα είναι Κυριακή (Ουρανός, 2015)

Πηγές:

Λήμμα Βικιπαίδεια Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%B1_%CE%93%CF%81%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%85-%CE%A3%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AD%CE%BB%CE%B7

Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη Βάση Βιβλιονέτ

http://www.biblionet.gr/author/1687/%CE%93%CF%81%CE%B7%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%AC%CE%B4%CE%BF%CF%85_-_%CE%A3%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%AD%CE%BB%CE%B7,_%CE%93%CE%B1%CE%BB%CE%AC%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%B1

Άρθρο Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου

Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη: Μία χειμαρρώδης και ακούραστη δημιουργός

lotypetrovits.blogspot.gr

http://lotypetrovits.blogspot.gr/2013/06/blog-post_18.html

Τάσεις και εξελίξεις της παιδικής λογοτεχνίας

Βασίλης Δ. Αναγνωστόπουλος

Εκδόσεις των Φίλων

Αθήνα 1999

Άρθρο Γιώργου Ν. Παπαθανασόπουλου

«Γαλάτεια Γρηγοριάδου-Σουρέλη»

ΓΑΛΑΤΕΙΑ ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΟΥ ΣΟΥΡΕΛΗ

Τα σχολεία ως κέντρα πολιτισμού, Της Μένης Πουρνή

17 Ιανουαρίου, 2019/in Παιδί /by anadeixeto

Τα σχολεία ως κέντρα πολιτισμού

Της Μένης Πουρνή

Τα τελευταία χρόνια με την γιγάντωση της οικονομικής κρίσης αναζητούμε συνεχώς σημεία, ιδέες και θεσμούς που θα φέρουν πιο κοντά την ελληνική κοινωνία και θα συσφίξουν ξανά τους δεσμούς μεταξύ των ανθρώπων που έχουν αρχίσει να αποξενώνονται επικίνδυνα. Πέρα από τις πατροπαράδοτες αξίες και τρόπους, είναι ανάγκη να εξεταστούν και άλλοι τρόποι που να ανοίξουν ανάλογους δρόμους.

Μια τέτοια ιδέα εφαρμόστηκε τα τελευταία καλοκαίρια σε κάποια σχολεία της Αθήνας με μεγάλη επιτυχία. Τα σχολεία άνοιξαν τις πύλες τους στους ανθρώπους της γειτονιάς και με κεντρικό άξονα αξιόλογες πολιτιστικές δραστηριότητες αποτέλεσε την ευκαιρία για να έρθουν πιο κοντά, να συλλογιστούν πάνω σε σημαντικά θέματα ή να ξεφύγουν από την καθημερινότητα και να αισθανθούν ξανά το σχολείο ως οργανικό μέρος της ζωής τους. Φυσικά, ελλοχεύουν και κίνδυνοι από την χρήση των σχολείων και για κάτι άλλο πέρα από την εκπαιδευτική διαδικασία. Ωστόσο, με μια συνειδητά προσεκτική διαχείριση του χώρου και του εξοπλισμού του σχολείου θα καλλιεργήσει περαιτέρω σεβασμό και εκτίμηση τόσο για το θεσμό όσο και για την υλική υπόσταση των σχολείων.

Σε ένα δεύτερο επίπεδο, τίθεται το ζήτημα του είδους και του περιεχομένου των δραστηριοτήτων αυτών. Οπωσδήποτε δεν θα πρέπει σε καμιά περίπτωση να είναι ποιοτικά υποδεέστερες, ακριβώς επειδή πρόκειται για συνοικιακές ή επαρχιακές εκδηλώσεις. Το ύφος τους θα πρέπει να εναρμονίζεται με το κύρος και τη λειτουργία της εκπαιδευτικής διαδικασίας που προσήλθαν για να τις παρακολουθήσουν. Δεν θα πρέπει επ’ ουδενί να λαμβάνουν εμπορικό χαρακτήρα ή να δυσφημούν το χώρο και το θεσμό του σχολείου με την χαμηλή και κακή ποιότητα του περιεχομένου τους.

Μία σχετικά εύκολα πραγματοποιήσιμη ιδέα είναι η δημιουργία μιας βιβλιοθήκης πως θα λειτουργεί όχι μόνο ως σχολική αλλά και ως βιβλιοθήκη ολόκληρης της κοινότητας. Θα μπορούσε να οριστεί μια μέρα ως μέρα δανεισμού και θα μπορούσαν να προσέρχονται μαθητές και γονείς για να δανειστούν βιβλία της προτίμησής τους ή και να συζητούν τις εντυπώσεις τους στα πλαίσια μιας λέσχης βιβλίου που θα οργανωθεί με τη βοήθεια δασκάλων ή καθηγητών ή ενός μέλους της κοινότητας που διαθέτει σχετική κατάρτιση.

Υπήρξε ανέκαθεν βαθιά μου πεποίθηση πως το θέατρο δεν είναι απλά μία κοινή διασκέδαση που πηγαίνει κανείς για να περάσει την ώρα του. Το θέατρο, κατά την άποψη και των αρχαίων Ελλήνων, αποκαθαίρει, ψυχαγωγεί και λειτουργεί ως μέσο ψυχικής αποφόρτισης. Δεν είναι τυχαίο που στην αρχαιότητα η πόλη που δεν διέθετε θέατρο θεωρούνταν απολίτιστη. Η οργάνωση, λοιπόν, θεατρικών ομάδων τόσο στα πλαίσια του σχολείου και της κοινότητας είναι μία πολύ εύκολα εφαρμόσιμη και ελκυστική λύση που μπορεί να προσφέρει πολύ περισσότερα από όσα νομίζει κανείς και να αναλάβει τη οργάνωση της κάποιος δάσκαλος με μεράκι ή ένας άνθρωπος που να αγαπά το θέατρο, να διαθέτει κάποια πείρα και να μπορεί να ηγηθεί μιας ομάδας.

Ο κατάλογος των προτάσεων είναι ατελείωτος καθώς θα μπορούσαν να προστεθούν ομιλίες επιστημόνων για κοινωνικά και προβλήματα υγείας, διαλέξεις για τη λογοτεχνία και τις τέχνες, μουσικές και χορευτικές δηλώσεις κτλ. Ακόμη θα μπορούσαν να δίνονται από κοινού παραστάσεις μαθητών, γονέων και μελών της κοινότητας πάντα σε ένα ορισμένο επίπεδο ποιότητας και ήθους.

Όταν μία κοινότητα λειτουργεί αρμονικά και συνεργάζεται, τα αποτελέσματα δεν μπορεί παρά να είναι διάχυτα σε όλους τους τομείς της. Ο αποκλεισμός, η μεμψιμοιρία και η αδιαφορία δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να παρατείνουν τα προβλήματα και να φτάνουμε σε αδιέξοδα. Οφείλουμε, άρα, με ανοιχτό πνεύμα και ενεργητικότητα να προχωρήσουμε μπροστά καθιστώντας τις κοινότητες και τα σχολεία σε δραστήριες εστίς πολιτισμού, γνώσης και προόδου.

Άτακτες μαμάδες, πολύχρωμες γιαγιάδες και συννεφένιες αγάπες! Της Μένης Πουρνή

2 Ιανουαρίου, 2019/in Βιβλίο, Παιδί /by anadeixeto

Δύο μικρές ιστορίες και ένα παραμύθι για μικρά και μεγάλα παιδιά συνιστούν την λογοτεχνική παραγωγή της Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου τα τελευταία δύο χρόνια. Πρόκειται για την «Άτακτη μαμά» από τις εκδόσεις Ψυχογιός, τη «Μικρή πολύχρωμη γιαγιά μου» από τις εκδόσεις «Κόκκινη κλωστή δεμένη» και την «Αγάπη από σύννεφο» από τις εκδόσεις Πατάκη.

Στην «Άτακτη μαμά» συμβαίνει κάτι το παράξενο. Αντί να κάνουν τις σκανδαλιές τα παιδιά τις κάνει η… μαμά! Τα παιδιά είναι εκείνα που φροντίζουν να την νουθετούν και να την συμβουλεύουν σε κάθε σκανδαλιά. Δεν τακτοποιεί το δωμάτιό της, παίζει με το φρούτο που της δίνουν να φάει ενώ εκείνη προτιμά τα γλυκά, παίζει ποδόσφαιρο μέσα στο σπίτι, κάνει απρόσεκτα τα μαθήματά της, παίζει με την οδοντόπαστα… Και η μεγάλη αδερφή που πηγαίνει στην Α΄ Δημοτικού δίνει τις περισσότερες συμβουλές. Έτσι είναι ή έτσι λένε τα παιδιά;

«Η μικρή πολύχρωμη γιαγιά μου» είναι η ιστορία της καθημερινότητας μιας γιαγιάς με την εγγονή μέσα από τα μάτια της εγγονής. Γιαγιά και εγγονή κάνουν όλα όσα μπορούν να κάνουν στο στενό περιβάλλον ενός αστικού διαμερίσματος με πολλή αγάπη και φαντασία. Παίζουν, ζωγραφίζουν, φτιάχνουν κολάζ, «πηγαίνουν» στο θέατρο και για χορό ενώ η πόρτα είναι πάντα ανοιχτή και για τους φίλους της μικρής εγγονής. Γιατί σημασία δεν έχει πού βρισκόμαστε αλλά πού μπορεί να βρεθεί ο νους και η καρδιά μας και γιαγιά δεν είναι γκρίζα αλλά πολύχρωμη!

Η «Αγάπη από σύννεφο» είναι ένα αλληγορικό παραμύθι για τη δύναμη της αγάπης που αντέχει. Η νεράιδα Νεφέλη, ένα όμορφο Νούφαρο και ένας κακός Μάγος είναι οι πρωταγωνιστές του παραμυθιού. Η Νεφέλη ερωτεύεται το Νούφαρο και όλοι πιστεύουν ότι ο έρωτας αυτός δεν θα μπορέσει να επιβιώσει. Ο κακός Μάγος όμως ερωτεύεται και εκείνος τη Νεφέλη και την θέλει για τον εαυτό του. προσπαθεί με κάθε τρόπο να απομακρύνει τους δύο ερωτευμένους ώσπου τα καταφέρνει. Αλλά με την πολύτιμη βοήθεια του Ήλιου οι δύο ερωτευμένοι θα μπορέσουν να σμίξουν ξανά, έστω και αν στο μεταξύ έχουν αλλάξει…

Τα τρία βιβλία εστιάζουν την προσοχή τους σε απλά μα τόσο σημαντικά θέματα όπως η καθημερινότητα, οι οικογενειακές σχέσεις, οι σχέσεις παππούδων και εγγονιών αλλά και αιώνια και αέναα όπως η αγάπη, η ανοχή, η διαφορετικότητα. Η συγγραφέας με λιτό, άμεσο και ευσύνοπτο τρόπο αποδίδει με συναρπαστικό και ανθρώπινο συνάμα τρόπο στιγμιότυπα από τη ζωή των παιδιών και της οικογένειας αλλά και ένα όμορφο ταξίδι στον φανταστικό κόσμο του παραμυθιού. Οι τρεις αξιόλογες εικονογράφοι (κατά σειρά: Λιάνα Δανεζάκη, ΕλίζαΒαβούρη, ΘένταΜιμηλάκη) απεικονίζουν αριστοτεχνικά και συμπληρώνουν άρτια το όραμα της συγγραφέως. Τα βιβλία απευθύνονται σε παιδιά από 4-5 χρονών και πάνω και μεγάλους.

Η ΠΛΑ’Ι’ΝΗ ΑΥΛΟΠΟΡΤΑ, της Μένης Πουρνή

2 Ιανουαρίου, 2019/in Παιδί /by anadeixeto

Το σπίτι της γιαγιάς στο χωριό ήταν δικό της μόνο κατ’ όνομα. Είχε πεθάνει πολλά χρόνια πριν γεννηθώ και ήξερα την παρουσία της μόνο από παλιές ασπρόμαυρες φωτογραφίες και μερικές στο χρώμα της σέπιας. Ανέκφραστη και απόμακρη, ποτέ δεν κοιτούσε το φωτογράφο παρά κάπου μακριά, με βλέμμα χαμένο πια στο περίγυρο του φωτογραφικού κάδρου. Στο σπίτι της πηγαίναμε τις γιορτές και τα καλοκαίρια και την πρώτη μέρα δεν μέναμε σχεδόν καθόλου μέσα μέχρι να διαλυθεί η έντονη μυρωδιά της κλεισούρας και της καμφοράς από τις ντουλάπες.

Με τον Στέργιο τρέχαμε αμέσως στην αυλή και βιαστικοί καθώς ήμασταν πριν προλάβουμε καν να αλλάξουμε, με τα επίσημα ρούχα του ταξιδιού, για να ξεθάψουμε τους θησαυρούς που είχαμε θάψει σε δέκα διαφορετικές γωνιές του από το φόβο μην τους ανακαλύψει όλους μαζί στο ένα μέρος όπου θα βρίσκονταν και τα έπαιρνε όλα μαζί του φεύγοντας. Τις Δευτέρες, όταν η μητέρα μου έστελνε τα ρούχα στο καθαριστήριο της γειτονιάς, ο νεαρός που ερχόταν να τα παραλάβει είχε προ πολλού πάψει να ρωτάει τι συνέβη.

Και φυσικά η συμφορά δεν σταματούσε εκεί! Μόλις μπαίναμε σπίτι υπήρχαν παντού λασπωμένες πατημασιές γιατί ήμασταν υποχρεωμένοι να εξερευνήσουμε και κάθε κρυφή γωνιά του σπιτιού για να δούμε πού μας βόλευε αυτή τη φορά να απλώσουμε την παιχνιδοπραμάτεια μας. Συνήθως μας βόλευαν η κουζίνα και το σαλόνι και σε καμία περίπτωση τα δωμάτια μας, όπως θα ήθελαν οι μεγάλοι. Βέβαια στην κουζίνα και το σαλόνι συνέβαιναν και τα μεγάλα γεγονότα που συχνά δεν ήθελαν να μαθαίνουμε, όπως παλιές ιστορίες και τυχαίες κουβέντες που αποκάλυπταν νέες μυστηριώδεις ειδήσεις.

Ωστόσο από την αρχή η μυστηριώδης νότα του παλιού πατρογονικού σπιτιού ήταν άλλη. Και συγκεκριμένα η μόνιμα κλειδαμπαρωμένη πλαϊνή πόρτα που οδηγούσε στην αυλή του διπλανού μεσότοιχου σπιτιού. Πάντοτε όταν ερχόμασταν χειμώνα-καλοκαίρι, άνοιξη-φθινόπωρο η πόρτα αυτή ήταν μανταλωμένη, σφιχτά κλειδωμένη με χοντρές αλυσίδες και λουκέτα που όσο περνούσε ο καιρός και σκούριαζαν τόσο πιο αδύνατον φαινόταν στα παιδικά μας μάτια ότι θα μπορούσαν κάποτε να ανοίξουν και να αποκαλύψουν το μεγάλο μυστήριο που ήμασταν σίγουροι ότι έκρυβαν.

Ένα πρωινό στις αρχές του Απρίλη, μια χρονιά που το Πάσχα έπεφτε νωρίς την άνοιξη και εμείς μόλις είχαμε φτάσει για τις πασχαλιάτικες διακοπές, τρέξαμε πάλι με τον Στέργιο για την καθιερωμένη αποκάλυψη των θησαυρών μας. Εγώ πήγα στην αντίθετη κατεύθυνση και ο Στέργιος κοντά στην μυστηριώδη πόρτα. Σε λίγο τον άκουσα να με φωνάζει με μία φωνή γεμάτη έκπληξη και αγωνία.

-Κοσμά, Κοσμά, τρέξε!

Θεώρησα πως μάλλον είχε χαθεί κάποιο κομμάτι του θησαυρού μας, πράγμα αναμενόμενο εφόσον ορισμένα ήταν φτιαγμένα από ύφασμα και χαρτί.

-Κοίτα! Μου είπε ξανά ο Στέργιος μόλις έφτασα.

Δεν μπορούσα να πιστέψω στα μάτια μου! Μπροστά μας βρισκόταν η πόρτα ολάνοιχτη και φρεσκοβαμμένη με τα φύλλα της να τραμπαλίζονται ελαφρά στον δυνατό, κρύο ανοιξιάτικο αέρα που φυσούσε.

Συνεννοηθήκαμε νοερά με τον Στέργιο και αποφασίσαμε πως δεν υπήρχε άλλη λύση παρά να περάσουμε στην άλλη πλευρά.

Περπατούσαμε όσο πιο αθόρυβα γινόταν, με τα χέρια κολλημένα κατά μήκος του σώματος σαν αρχαϊκοί κούροι, προσέχοντας μην προκαλέσουμε τον παραμικρό θόρυβο. Η αυλή του άγνωστου, ως τότε γειτονικού σπιτιού, ήταν πολύ περιποιημένη, με μεγάλες γλάστρες γεμάτες κάθε είδους ανθισμένα λουλούδια, πανύψηλα φροντισμένα δέντρα και πετρόστρωτο δάπεδο. Ένα πλαστικό λάστιχο πότιζε ένα παρτέρι λουλούδια και χαρούμενες συνομιλίες ακούγονταν κάπου στο βάθος.

Σκεφτήκαμε να φύγουμε αλλά η περιέργειά μας ήταν τόσο δυνατή που ρίζωνε τα πόδια μας στο έδαφος. Λίγο αργότερα ένα κοριτσάκι κάπου στην ηλικία μας ξεφύτρωσε πίσω από μία συστάδα δέντρων και μας χαμογέλασε φιλικά.

-Γεια σας! Πώς σας λένε; ρώτησε λίγο πιο δυνατά από το συνηθισμένο.

-Με λένε Στέργιο και τον αδερφό μου Κοσμά, είπε γρήγορα και αγχωμένα ο αδερφός μου.

Μας κοίταξε συνοφρυωμένη.

-Μπορείς να επαναλάβεις πιο αργά, σε παρακαλώ; είπε ξανά στον ίδιο δυνατό τόνο.

Ο Στέργιος επανέλαβε, αν και ήταν το ίδιο απορημένος με μένα. Έπειτα μας έγνευσε να την ακολουθήσουμε. Την ακολουθήσαμε πρόθυμα και σύντομα βρεθήκαμε σε ένα ξέφωτο όπου δεκάδες χρυσόψαρα κολυμπούσαν σε ένα σιντριβάνι. Πλησιάσαμε κοντά και εκείνα απομακρύνθηκαν τρομαγμένα. Γελάσαμε ξαφνιασμένοι και μείναμε να τα παρατηρούμε για αρκετή ώρα. Κάποια στιγμή το κοριτσάκι άρχισε να μας πετάει νερό και ‘μεις ανταποκριθήκαμε με το ίδιο κέφι και πείσμα σε ένα τρελό, ασταμάτητο κυνηγητό γύρω από το σιντριβάνι.

Σε λίγο μία νεαρή γυναίκα ήρθε προς το μέρος μας, έπιασε το κοριτσάκι από τον ώμο, κάτι του είπε με νοήματα και το αγκάλιασε.

-Καλώς ήρθατε, παιδιά! Είμαι η μαμά της Ελπίδας. Χαίρομαι πολύ που γίνατε φίλοι! Είπε. Από πού μπήκατε;

Της δείξαμε δειλά την ανοιχτή πλαϊνή αυλόπορτα.

-Επιτέλους καιρός ήταν! Αναφώνησε χαρούμενα αφήνοντάς μας έκπληκτους. Η Ελπίδα έχει μειωμένη ακοή γι’ αυτό τόσα χρόνια είχαμε κλειστή την πόρτα. Τώρα που μεγάλωσε πια δεν υπάρχει κίνδυνος και μπορούμε ήσυχοι να την αφήνουμε ανοιχτή. Τι λέτε; Θα μας ξανάρθετε;

Η Ελπίδα μας κοιτούσε με μάτια που έλαμπαν μέσα από την αγκαλιά της μητέρας της.

Υποσχεθήκαμε να πάμε κάθε μέρα όσο θα μέναμε στο χωριό!

Παιδικές δράσεις στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης!!

21 Σεπτεμβρίου, 2018/in Παιδί /by anadeixeto

Προτάσεις για μικρά και μεγάλα παιδιά όλα τα σαββατοκύριακα του Οκτωβρίου, στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Τα σχολεία άνοιξαν και το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης δίνει και φέτος τις καλύτερες προτάσεις για τα σαββατοκύριακα των παιδιών 2-12 ετών! Από τον Οκτώβριο έως και το Μάιο, κάθε Σαββατοκύριακο, παιδιά και γονείς γνωρίζουν το συναρπαστικό κόσμο του Μουσείου μέσα από παραμύθια διαδραστικές ξεναγήσεις, εικαστικά εργαστήρια, θέατρο, φωτογραφία και μουσική!

ΠΑΙΔΙΑ 2-3,5 ΕΤΩΝ
Το μικρό σπίτι στο Μουσείο

Το εργαστήριο μας, όλη τη φετινή χρονιά, μεταμορφώνεται σ’ ένα μικρό σπίτι με πολλά δωμάτια… Κάθε μήνα η πόρτα ανοίγει και αποκαλύπτεται ένας διαφορετικός χώρος έτοιμος για περιπλάνηση και παιχνίδια. Από το μπάνιο στο γκαράζ, από το σαλόνι στην αποθήκη, από το παιδικό δωμάτιο στο υπνοδωμάτιο και από την κουζίνα στον κήπο.

Εξερευνούμε τους θησαυρούς που κρύβει το κάθε δωμάτιο και αντλούμε έμπνευση για δημιουργίες από υλικά που όλοι έχουμε στο σπίτι μας και τα χρησιμοποιούμε καθημερινά.

Ο αφρός που ξυρίζεται ο μπαμπάς βγαίνει από το ντουλάπι του μπάνιου και σχηματίζει πολύχρωμα μωσαϊκά. Τα ζαρζαβατικά του μανάβη χορεύουν και αφήνουν παντού τα ίχνη τους. Τα νήματα της γιαγιάς βουτάνε μέσα στα χρώματα και τα ρούχα που κρύβουμε στην αποθήκη φτιάχνουν πρωτότυπα χαλιά!
Βέβαια, από το μικρό μας σπίτι στο Μουσείο δεν θα λείπουν και τα παραμύθια. Βάτραχοι, ποντίκια, μικροί ήρωες, γριές που πλέκουν, αλεπούδες πονηρές, γουρουνάκια πεισματάρικα, μας επισκέπτονται για να μας πουν την ιστορία τους.

Ένα εργαστήρι που ενεργοποιεί τόσο τις αισθήσεις των παιδιών όσο και των γονιών, ενισχύει τη φαντασία των μικρών μας επισκεπτών και την αντίληψή τους, συντελεί στην ανάπτυξη των λεπτών δεξιοτήτων τους, τα εξοικειώνει με την τέχνη και βοηθάει στην κοινωνικοποίησή τους. Επίσης, προσφέρει στους γονείς και τα παιδιά μια κοινή ώρα για να εξερευνήσουν μαζί τη χαρά του παιχνιδιού, της μουσικής και της κίνησης, τη γαλήνη του να ακούνε μαζί παραμύθια και ιστορίες και την απόλαυση του να δημιουργήσουν μαζί και να εκφραστούν καλλιτεχνικά.

Mπάνιο – Splish Splash I was taking a bath!

Κυριακή 7/10, 11.30-13.00 & Κυριακή 14/10, 11.30-13.00

Το καλοκαίρι έφτασε στο τέλος του αλλά όχι και τα παιχνίδια με το νερό. Στην αρχή της φετινής μας χρονιάς θα χωθούμε μέσα στο μπάνιο για να παίξουμε με πράγματα που χρησιμοποιεί η μαμά και ο μπαμπάς, σχεδόν απαγορευμένα.

Παιχνίδια με σαμπουάν και αφρόλουτρα, ζωγραφική με αφρό ξυρίσματος, σχέδια με κραγιόν πάνω στον καθρέφτη και άλλα πολλά.

Μα, τι θα ήταν ένα μπάνιο σε ένα σπίτι σαν το δικό μας χωρίς το βάτραχο του; Ο φίλος μας ο Τινταλίκ θα μας περιμένει για να μας πει τις περιπέτειες του.

Σ’ αυτό το πρώτο εργαστήρι της χρονιάς, γονείς και παιδιά θα αφεθούν ελεύθεροι να παίξουν, να πειραματιστούν με διάφορα υλικά και να κάνουν τις πρώτες τους δημιουργίες. Τα παιδιά θα ανακαλύψουν τις ιδιότητες καθημερινών αντικειμένων, όπως του σαμπουάν και του αφρού ξυρίσματος και θα χαρούν με το αποτέλεσμα που μπορούν να παράγουν.

Ελάτε στο τρελό μας μπάνιο μας για να παίξουμε, να τραγουδήσουμε, να χορέψουμε, να πούμε ιστορίες, να πειραματιστούμε και, στο τέλος, να φτιάξουμε τα δικά μας καδράκια για το στολίσουμε!

Υ.Γ. Γονείς και παιδιά, φορέστε άνετα και πρόχειρα ρούχα και ετοιμαστείτε να λερωθούμε, γιατί σίγουρα θα λερωθούμε!

Για παιδιά 2-3,5 ετών/Απαραίτητη η παρουσία γονέα
Με την Αφηγήτρια Αντωνία Βέλλιου και την Αναπτυξιακή Ψυχολόγο Δέσποινα Σακελλαρίου
Εισιτήριο:€15
Φίλοι ΜΚΤ: €12 (1 παιδί/μέλος, με την επίδειξη κάρτας μέλους στο ταμείο)
Αδέλφια στο ίδιο εργαστήριο: €12
Πληροφορίες – Κρατήσεις Τ: 210 7294220, Δευτέρα – Παρασκευή: 10:00-13:00

ΠΑΙΔΙΑ 4-5 ΕΤΩΝ
Το Μονοπάτι του Μύθου

Μια φορά κι έναν καιρό ένας μικρός ήρωας έβαλε το ένα πόδι μπροστά στο άλλο και ξεκίνησε. Τα βήματά του τον έβγαλαν στο μονοπάτι του μύθου. Όλοι ήταν εκεί, δράκοι, τέρατα, θεριά, ξωτικά και παγανά. Ευτυχώς, δεν ήταν μόνο αυτοί αλλά και βασιλιάδες δυνατοί, πρίγκιπες, πριγκίπισσες, δέντρα, ζώα και πουλιά, έτοιμα να βοηθήσουν στην κακοτοπιά.
Σ’ αυτό το μονοπάτι θα περπατήσουμε και εμείς τη φετινή χρονιά. Κάθε του στάση και ένα καινούργιο παραμύθι, μια νέα έμπνευση, μια νέα τεχνική και μια νέα δημιουργία. Αφηρημένα γλυπτά, μονοτυπίες, πορτρέτα, κούκλες, φιγούρες θεάτρου σκιών και βιβλία θα είναι η ανταμοιβή μας στο τέλος κάθε μονοπατιού.

Εκτός όμως από τους μαγικούς βοηθούς των παραμυθιών, στο τέλος κάθε στάσης βοηθοί μας θα γίνονται και οι γονείς για να ολοκληρωθούν οι δημιουργίες μας.

Ελάτε να περπατήσουμε μαζί στο μονοπάτι των παραμυθιών.

Πρίγκιπες και Πριγκίπισσες

Σάββατο 13/10, 11:00-12:30 & Κυριακή 21/10, 11:30-13:00

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια πριγκίπισσα κλεισμένη σ’έναν πύργο ψηλό…

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας πρίγκιπας που ξεκίνησε με το άλογό του για τη μεγάλη περιπέτεια…

Πρώτη στάση στο μονοπάτι μας ένα παραμύθι γεμάτο παλάτια, πρίγκιπες, πριγκίπισσες, βασιλιάδες τρανούς και περιπέτειες φοβερές.

Τα παιδιά, αφού περιπλανηθούν στους κόσμους της φαντασίας, θα επιστρέψουν στο εργαστήριό μας για να γίνουν οι ίδιοι πρίγκιπες και πριγκίπισσες και να φτιάξουν το βασιλικό τους πορτρέτο με νερομπογιές, κηρομπογιές, φτερά, παγιέτες, πολύχρωμα χαρτιά και άλλα υλικά.

Στα χνάρια της Φρίντα Κάλο και της μεξικάνικης παράδοσης, θα δούμε εικόνες απ’ αυτόν τον μακρινό πολιτισμό για να εμπνευσθ ούμε και να δημιουργήσουμε. Στο τέλος, οι γονείς θα μας βοηθήσουν να φτιάξουμε ένα κάδρο αντάξιο του μεγαλοπρεπούς μας πορτρέτου!

Υ.Γ. Παιδιά, φορέστε άνετα και πρόχειρα ρούχα και ετοιμαστείτε να λερωθούμε, γιατί σίγουρα θα λερωθούμε!

Για παιδιά 4-5 ετών
Με την Αφηγήτρια Αντωνία Βέλλιου και την Αναπτυξιακή Ψυχολόγο Δέσποινα Σακελλαρίου
Εισιτήριο: €10
Φίλοι ΜΚΤ: €7 (1 παιδί/μέλος, με την επίδειξη κάρτας μέλους στο ταμείο)
Αδέλφια στο ίδιο εργαστήριο (το δεύτερο ή τρίτο παιδί): €7

Πληροφορίες – Κρατήσεις Τ: 210 7294220, Δευτέρα – Παρασκευή: 10:00-13:00

ΠΑΙΔΙΑ 5-7 & 7-10 ΕΤΩΝ

Πιάσε την τέχνη από την αρχή

Στόχος του εργαστηρίου της φετινής χρονιάς είναι η αναζήτηση του χρόνου και του χώρου στον κόσμο της Τέχνης.
-Πώς συνδέονται η κοινωνία, η ιστορία και η τέχνη;
-Πώς και γιατί η τέχνη έχει αλλάξει στο πέρασμα του χρόνου, από την προϊστορική εποχή έως σήμερα;

Αυτά τα ερωτήματα, που θα απασχολήσουν φέτος τα παιδιά, θα απαντηθούν μέσα από δύο βασικά εργαλεία: τη δημιουργική έκφραση και το θεατρικό παιχνίδι.

Τα παιδιά θα μάθουν ακολουθώντας διαδρομές στο χρόνο, από τις δημιουργίες της Προϊστορικής Εποχής έως τα έργα της Σύγχρονης Τέχνης, θα πειραματιστούν με διαφορετικά υλικά και τεχνικές, θα αναζητήσουν κρυμμένα νοήματα και θα ανακαλύψουν καινούργια δημιουργώντας τα δικά τους έργα.

Για παιδιά 5-7 ετών: Σάββατο 6/10, 11:00-13:00

Εμείς οι Νεάντερταλ

Πώς ζούσαν οι προϊστορικοί άνθρωποι; Τι ζωγράφιζαν στους τοίχους των σπηλαίων και ποια ήταν η σημασία όλων αυτών που ζωγράφιζαν;

Με παιχνίδια ρόλων και τεχνικές δανεισμένες από το εκπαιδευτικό δράμα θα «βουτήξουμε» στον κόσμο των Νεάντερταλ και στις σπηλαιογραφίες.
Ως προϊστορικοί άνθρωποι θα βιώσουμε το μυστήριο και τη μαγεία που περιέβαλε αυτές τις αναπαραστάσεις, χαράζοντας εικόνες της καθημερινότητάς τους πάνω σε γύψο. Στη συνέχεια θα σχεδιάσουμε τις εντυπώσεις μας στους τοίχους του εργαστηρίου, και θα φτιάξουμε σφραγίδες με πηλό αποτυπώνοντας σκηνές της δικής μας καθημερινότητας.

Τα ιερογλυφικά, μια γραφή με εικόνες…

Για παιδιά 5-7 ετών: Κυριακή 14/10, 11.30-13.30

Για παιδιά 7-10 ετών: Κυριακή 21/10, 11:30-13:30

Σε αυτό το εργαστήρι θα γνωρίσουμε μια αλφάβητο διαφορετική από αυτήν που χρησιμοποιούμε τώρα, ένα είδος γραφής που αποτελείται από εικόνες. Πρόκειται για τα ιερογλυφικά που δημιουργήθηκαν από τους αρχαίους Αιγύπτιους. Τα ιερογλυφικά μας λένε ιστορίες για τη ζωή και τους θεούς των Αιγυπτίων, ιστορίες γεμάτες χρώματα που απεικονίζονται στους τοίχους των πυραμίδων και σε παπύρους.

Θα δοκιμάσουμε να αποκωδικοποιήσουμε αυτή την αρχαία μορφή γλώσσας και τέχνης, θα περιηγηθούμε στις πυραμίδες για να βιώσουμε το μυστήριο που τις περιβάλλει και θα αποτυπώσουμε κι εμείς τις δικές μας αναμνήσεις χρησιμοποιώντας τα χρώματα και την τέχνη αυτής της εποχής.

Υ.Γ. Παιδιά, φορέστε άνετα και πρόχειρα ρούχα και ετοιμαστείτε να λερωθούμε, γιατί σίγουρα θα λερωθούμε!

Για παιδιά 5-7 και 7-10 ετών
Με την Εικαστικό-Art Therapist Νιόβη Σταυροπούλου και την Εικαστικό Χρυσούλα Πλακιώτη
Εισιτήριο: €12
Φίλοι ΜΚΤ: €10 (1 παιδί/μέλος, με την επίδειξη κάρτας μέλους στο ταμείο)
Αδέλφια στο ίδιο εργαστήριο(το δεύτερο ή τρίτο παιδί): €10
Πληροφορίες – Κρατήσεις Τ: 210 7294220, Δευτέρα – Παρασκευή: 10:00-13:00

ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΙΔΙΑ 6-12 ΕΤΩΝ
Διαδρομές στο Μουσείο
«Μα, τι είμαι;»

Φέτος οι Διαδρομές στο Μουσείο θέτουν μεγάλα ερωτήματα που αιώνες τώρα βασανίζουν την ανθρωπότητα και τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να απασχολούν και μερικά από τα αντικείμενα των Μόνιμων Συλλογών του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης: «Τι είμαι;» « Από πού ήρθα;» «Τι κάνω;» « Ποιος με δημιούργησε;»

Κάθε Διαδρομή ξεκινάει από ένα αντικείμενο αλλά κανείς δεν ξέρει πού θα καταλήξει….Το αντικείμενο αυτό μας δίνει στοιχεία για την ιστορία του αλλά και ιδέες για δικές μας ιστορίες και φυσικά, για νέες περιπέτειες στις αίθουσες του Μουσείου…

Για άλλη μία χρονιά, συμμετέχουμε και φέτος σε ειδικές αποστολές, υποδυόμαστε ρόλους, αποκρυπτογραφούμε μηνύματα, εξασκούμε τη φαντασία μας, παίζουμε ομαδικά παιχνίδια και αξιοποιούμε όλα μας τα χαρίσματα για να φτάσουμε στο τέλος της Διαδρομής.

Αν βάλουμε τα δυνατά μας, αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας,

οι θεοί θα είναι με το μέρος μας !

Κυριακή 7/10, 11:30-12:30
«Μα, τι είμαι; »-Κυκλαδικός Πολιτισμός

Μία διαδρομή στις Κυκλάδες της Εποχής του Χαλκού, με πρωταγωνιστή ένα κομμάτι μάρμαρο. Αποστολή μας θα είναι να το βοηθήσουμε να βρει τη…φόρμα του.
Πώς; Ίσως να χρειαστεί να καταστρώσουμε ένα σχέδιο ή να πάρουμε συνεντεύξεις από διπλανά εκθέματα. Ίσως χρειαστεί ακόμη να γίνουμε σαν κι αυτό.

Σάββατο 20/10, 11:00-12:00
«Μα ποιος είμαι τελοσπάντων;» – Μυθολογία

Οι θεοί του Ολύμπου μας βάζουν σε περιπέτειες. Μας στήνουν παγίδες και προσπαθούν να μας ξεγελάσουν για να δουν αν είμαστε άξιοι της εμπιστοσύνης τους. Όσο κι αν πάνε να μας μπερδέψουν, εμείς πρέπει να διαβάσουμε τα σημάδια τους και να καταλάβουμε ποιοι είναι τελοσπάντων…

Για γονείς και παιδιά 6-12 ετών
Με την Αρχαιολόγο-Μουσειοπαιδαγωγό Κατερίνα Σταμίδη
Εισιτήριο: €5
Πληροφορίες – Κρατήσεις Τ: 210 7294220, Δευτέρα – Παρασκευή: 10:00-13:00

Μαθησιακές Δυσκολίες

21 Σεπτεμβρίου, 2018/in Παιδί /by anadeixeto

Μαθησιακές δυσκολίες. Μας αφορούν όλους!

Ήταν πριν από 56 χρόνια όταν για πρώτη φορά δόθηκε ένας ορισμός για τις Μαθησιακές Δυσκολίες από τον Kirk (1962). Από τότε και μέχρι σήμερα, πολλοί ορισμοί προτ άθηκαν ανά περιόδους από διάφορους ερευνητές.

Ο επικρατέστερος, όμως, εξ αυτών καθιερώθηκε από την Κοινή Εθνική Επιτροπή Μαθησιακών Δυσκολιών/ National Joint Committee on Learning Disabilities (NJCLD) των ΗΠΑ και αναφέρει πως:

«Οι Μαθησιακές Δυσκολίες είναι ένας γενικός όρος που αναφέρεται σε μια ανομοιογενή ομάδα διαταραχών, οι οποίες εκδηλώνονται με σημαντικές δυσκολίες στην πρόσκτηση και χρήση ικανοτήτων ομιλίας, ανάγνωσης, γραφής, συλλογισμού ή μαθηματικής ικανότητας. Οι διαταραχές αυτές είναι εγγενείς στο άτομο, αποδίδονται σε δυσλειτουργία του κεντρικού νευρικού συστήματος και μπορεί να υπάρχουν σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Με τις Μαθησιακές Δυσκολίες μπορεί να συνυπάρχουν προβλήματα σε συμπεριφορές αυτοελέγχου, κοινωνικής αντίληψης και κοινωνικής αλληλεγγύης. Αυτά τα προβλήματα ωστόσο δε συνιστούν από μόνα τους Μαθησιακές Δυσκολίες. Αν και οι Μαθησιακές Δυσκολίες μπορεί να εμφανίζονται μαζί με άλλες καταστάσεις μειονεξίας (π.χ. αισθητηριακή βλάβη, νοητική καθυστέρηση, σοβαρή συναισθηματική διαταραχή) ή να δέχονται την επίδραση εξωτερικών παραγόντων, όπως είναι οι πολιτισμικές διαφορές και η ανεπαρκής ή ακατάλληλη διδασκαλία, αυτές δεν είναι το άμεσο αποτέλεσμα των παραπάνω καταστάσεων ή εξωτερικών επιδράσεων» (NJCLD, 1988)

Επιγραμματικά, όπως αναφέρθηκε και στο συμπόσιο του NJCLD το 2011, μπορούμε να πούμε πως οι Μαθησιακές Δυσκολίες:

Είναι μια ομάδα ετερογενών διαταραχών
Έχουν νευρολογική βάση
Εμπλέκονται σε αυτές και γνωστικές διεργασίες
Επηρεάζουν τη μάθηση
Επιμένουν καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής
Ενδείξεις υπάρχουν πριν από την έναρξη της τυπικής εκπαίδευσης
Συμβαίνουν ανεξάρτητα από περιβαλλοντικά ζητήματα
Συνυπάρχουν με άλλες διαταραχές
Κυρίως εντοπίζονται διαταραχές σχετικά με τη γλώσσα και την επικοινωνία
Μπορεί να εμφανιστούν και σε άτομα με ανώτερο νοητικό δυναμικό
Είναι υποκατηγορία ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών και χρήζουν ειδικής εκπαίδευσης
Οι μαθητές με Μαθησιακές Δυσκολίες χρήζουν διαφοροποιημένης εκπαιδευτικής υποστήριξης

Βασικοί τύποι και χαρακτηριστικά Μαθησιακών Δυσκολιών

Δυσλεξία. Η δυσλεξία, σύμφωνα με τους Lyon, Shaywitz & Shaywitz (2003), χαρακτηρίζεται από δυσκολίες στην ακριβή και ευχερή αναγνώριση λέξεων, στην ορθογραφία και στις ικανότητες αποκωδικοποίησης.
Αναγνωστικές Δυσκολίες. Αναφέρονται κυρίως σε δυσκολίες αποκωδικοποίησης και οδηγούν σε αναγνωστική υποεπίδοση.
Διαταραχή της γραπτής έκφρασης/Δυσορθογραφία/Δυσγραφία. Εμφανίζεται κυρίως με δυσανάγνωστη γραφή, πολλαπλά γραμματικά και ορθογραφικά λάθη, μη τήρηση του κενού ανάμεσα στις λέξεις, δυσκολία σύνθεσης κειμένου κ.α.
Δυσαριθμησία. Αναφέρεται κυρίως σε δυσκολία εκμάθησης μαθηματικών εννοιών (π.χ. αριθμητικές έννοιες, χρονική ακολουθία, επίλυση μαθηματικών προβλημάτων).
Ειδική διαταραχή του λόγου/Δυσφασία. Στη διαταραχή του λόγου παρατηρείται μια επιβράδυνση της ανάπτυξης του λόγου ενώ δεν υπάρχει κάποια άλλη ανεπάρκεια.
Εξελικτική διαταραχή συντονισμού/Δυσπραξία. Πρόκειται για διαταραχή στον κινητικό συντονισμό.
Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής με ή χωρίς Υπερκινητικότητα. Στην ΔΕΠ-Υ παρατηρείται έντονη υπερδραστηριότητα, παρορμητικότητα, μικρής διάρκειας προσοχή κ.α.

Τα χαρακτηριστικά των Μαθησιακών Δυσκολιών ποικίλλουν από άτομο σε άτομο και συνήθως εκδηλώνονται ως δυσκολίες στην ανάγνωση, την ορθογραφία, τον προφορικό λόγο, την προσοχή/συγκέντρωση, την μνήμη ή ως ψυχολογικά προβλήματα, προβλήματα ακολουθίας και προβλήματα συντονισμού. Πάρα ταύτα, θα πρέπει να επισημανθεί ότι παρατηρώντας ένα παιδί με δυσκολίες στην ανάγνωση, τη γραφή, τα μαθηματικά ή άλλες δραστηριότητες δε μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι έχει Μαθησιακές Δυσκολίες. Για τη διάγνωση των Μαθησιακών Δυσκολιών θα πρέπει να απευθυνόμαστε πάντα σε έναν ειδικό επαγγελματία.

ΠΑΙΔΙΑ 2-3,5 ΕΤΩΝ Το μικρό σπίτι στο Μουσείο