Μια νέα τάση που ήρθε από την Αμερική είναι το Baby Led Weaning (BLW) το οποίο σημαίνει κατά λέξη «αφήστε το μωρό να φάει μόνο του από την αρχή του απογαλακτισμού». Η λέξη «weaning» σύμφωνα με την Αγγλική ορολογία σημαίνει «δίνω συμπληρωματική τροφή», ενώ στην Αμερική μεταφράζεται ως «σταματώ το θηλασμό- αποθηλάζω». Στην Ελλάδα θα μπορούσαμε να το μεταφράσουμε σαν «αυτότάϊσμα του μωρού». Δημιουργός της ονομασίας αλλά και της θεωρίας γύρω από αυτό είναι η Gill Barley, η οποία είναι ιατρικός επισκέπτης και μαία, καθώς και συγγραφέας σχετικών βιβλίων με οδηγίες και συνταγές.

Το Βaby Led Weaning απαγορεύει κάθε είδους λιωμένη τροφή και ενθαρρύνει την κατανάλωση ωμών ή μαγειρεμένων τροφίμων κομμένων σε μικρά κομμάτια, τα λεγόμενα «finger food». Ουσιαστικά, ενθαρρύνει τα βρέφη στο να συνεχίζουν εκείνα να καθορίζουν την ποσότητα της τροφής που καταναλώνουν, όπως συμβαίνει και με το θηλασμό. Οι μαμάδες είναι υπεύθυνες για την επιλογή, το μαγείρεμα και το τεμάχισμα των τροφίμων που προσφέρουν στο βρέφος χωρίς να επεμβαίνουν στη σειρά, τον τρόπο ή την ποσότητα των τροφίμων που το βρέφος θα επιλέξει να καταναλώσει. Ο τρόπος αυτός εισαγωγής τροφίμων έχει τις ρίζες του σε προηγούμενες δεκαετίες, που λόγω ανυπαρξίας των σημερινών υπερσύγχρονων μπλέντερ, οι μητέρες ήταν αναγκασμένες να πολτοποιούν με το πιρούνι την τροφή.

Η διαφορά με την κλασσική μέθοδο εισαγωγής τροφίμων, που χρησιμοποιεί χυλούς, πουρέ ή ημιαλεσμένα τρόφιμα, έγκειται στην ικανότητα του μωρού πρώτα να μάθει να μασάει και μετά να καταπίνει τις τροφές. Στο Baby Led Weaning το μωρό μαθαίνει πρώτα να πιπιλίζει, να γλύφει, να γεύεται, να μασάει και στο τέλος να καταπίνει τις τροφές, ενώ στην κλασσική μέθοδο το μωρό πρώτα μαθαίνει να καταπίνει χρησιμοποιώντας μόνο το κουτάλι και μετά με την πάροδο του χρόνου και μεγαλώνοντας να μασάει τις τροφές. Με τη μέθοδο Baby Led Weaning το μωρό εξερευνά σαν παιχνίδι τα τρόφιμα που παρατίθενται εμπρός του στο δίσκο από το καρεκλάκι του. Μπορεί να επεξεργαστεί το σχήμα, το μέγεθος και την υφή τους, να μυρίσει το άρωμά τους και να γευτεί τη γεύση τους. Δε σημαίνει ότι πάντα θα τα καταναλώσει, μπορεί απλώς να τα μυρίσει, να τα γλύψει ή ακόμα και να τα πετάξει ή να τα φτύσει αν δε το ικανοποιούν.

Το μεγαλύτερο άγχος των νέων μαμάδων που ακολουθούν αυτή τη μέθοδο είναι κατά πόσο το βρέφος καλύπτει με αυτό τον τρόπο σίτισης τις ανάγκες του σε θερμίδες και θρεπτικά συστατικά. Επειδή δε μπορούμε να ελέγξουμε το πόσο θα φάει και δε θέλουμε να παρέμβουμε στις διατροφικές επιλογές του, θα πρέπει να συνεχίσει να υφίσταται η σίτισή του με γάλα μέσω του θηλασμού, που αποτελεί και την κύρια τροφή του μέχρι τα πρώτα του γενέθλια.

Ένας άλλος προβληματισμός είναι κατά πόσο το μωρό κινδυνεύει από πνιγμό ακολουθώντας αυτή την προσέγγιση αφού δεν το ταΐζει κάποιος ενήλικας και απλά το επιβλέπει. Σε αυτόν τον προβληματισμό βρίσκεται και η απάντηση, γιατί οι υπέρμαχοι αυτής της τακτικής τονίζουν ότι μόνο όταν το βρέφος τρώει μόνο του μπορεί να ρυθμίσει την ταχύτητα και τον τρόπο που θα φάει, ενώ το τάισμα με το κουτάλι είναι πιο επικίνδυνο από άποψη πνιγμού. Για να αποφύγετε τέτοια ενδεχόμενα, το ιδανικό θα ήταν το βρέφος να ξεκινήσει την εισαγωγή στερεών μόνο με αυτόν τον τρόπο και να μην έχει δοκιμάσει κουτάλι για να μην υπάρχει σύγχυση. Επίσης, καλό θα ήταν το πρώτο διάστημα να προσφέρετε μαλακά τρόφιμα και όχι σκληρά ή ξερά. Φυσικά, κάποιος ενήλικας θα πρέπει πάντοτε να είναι παρόν την ώρα του φαγητού και να επέμβει αν χρειαστεί. Ειδικότερα, στην περίπτωση βρεφών με κινητικά ή άλλα προβλήματα υγείας θα πρέπει να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη του παιδιάτρου.

Τέλος, ακολουθώντας αυτή τη μέθοδο θα πρέπει να είστε προετοιμασμένοι για γεύματα με μεγάλη διάρκεια, για ακαταστασία στο καρεκλάκι του φαγητού και για λεκέδες πάνω στα ρούχα του μωρού. Σε αρκετές ιστοσελίδες και βιβλία θα βρείτε συνταγές και tips για το πώς να ξεκινήσετε και τι να προσφέρετε ακολουθώντας τη συγκεκριμένο μέθοδο εισαγωγής τροφίμων.